وقتی دندانها و یا فکها بطور صحیحی روی هم قرار نگیرند ناهنجاریهای دندانی و فکی ایجاد می کنند. این ناهنجاریها می توانند باعث مشکلات زیبایی، گفتاری، روحی روانی، سائیدگی مینا، افزایش شانس ضربه به دندان، مشکلات لثه ای و دردهای مفصلی گیجگاهی فکی شوند. لذا بهتر است با درمانهای ارتودنسی درمان گردند.
بی نظمی
شایعترین مشکل ارتودنسی است که در اثر ناکافی بودن فضا برای رویش دندانها ایجاد شده و منجر به مشکلات زیبایی و افزایش خطر ایجاد پوسیدگی و ناراحتی های لثه ای می شود. درمان آن بسته به شدت آن می تواند شامل کشیدن دندان یا سایش مختصر دندانها باشد.
فضای اضافی
این حالت در صورت کوچکی دندانها و یا نبودن تعدادی از دندانها می تواند ایجاد شود و درمان آن معمولاً نیاز به ارتودنسی ثابت به همراه درمانهای ترمیمی دارد.
جلو بودن فک بالا
این حالت علاوه بر مشکل زیبایی می تواند کارکرد دندانها و نیز تکلم بیمار را مختل کند. همچنین خطر آسیب به دندانهای بالا را بیشتر می کند.
جلو بودن فک پایین
این مشکل اغلب جنبه فکی و ژنتیکی داردو نیازمند درمانهای ارتودنسی – جراحی می باشد.
بهم نرسیدن دندانها
این حالت می تواند علاوه بر زیبایی، جویدن و نیز تکلم بیمار را مختل کند. در کودکان علت آن اغلب عادات غلط دهانی بخصوص مکیدن انگشت است که بایستی هرچه سریعتر قطع شود.
همپوشانی زیاد
این حالت می تواند باعث سایش دندانهای جلو، آسیب به لثه دندانهای جلو بالا و پایین، تحلیل استخوان اطراف این دندانها و در نتیجه لقی این دندانها شود. این مشکل با درد و مشکلات مفصل فکی نیز ارتباط دارد.
تنگی فک
این حالت در اثر تنگی قسمت عقبی فک بالا یا پایین ایجاد شده و می تواند مشکلاتی مثل گاز گرفتن گونه، سایش دندانی و مشکلات مفصل فکی را ایجاد کند. معمولاً این مشکلات در سنین رشد بهتر قابل درمان هستند. در سنین بالا درمانهای پیچیده تر مثل جراحی فک نیاز خواهند داشت.
انحراف خط وسط
این مسئله در اثر عدم انطباق خط وسط دندانهای بالا و پایین ایجاد شده و می تواند مشکل زیبایی و یا روابط دندانی ایجاد کند.
